พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540  เป็นกฎหมายที่รองรับ  "สิทธิได้รู้" ของประชาชน  โดยได้กำหนดสิทธิในการรับรู้ขเ้อมูลข่าวสารของราชการ  และกำหนดหน้าที่ของหน่วยงานของรัฐและเจ้าหน้าที่ของรัฐให้ต้องปฏิบัติตามกฎหมาย  เพื่่อรองรับและคุ้มครองสิทธิของประชาชนไปพร้อมกัน  พระราชบัญญัติฉบับนี้มีแนวคิดหลักการ  เพื่่อ

                               1.ให้ประชาชนมีโอกาสรับรู้ข่าวสารเกี่ยวกับการดำเนินการต่าง ๆ ของรัฐ  โดยกำหนดข้อยกเว้นให้ชัดเจน  เพื่่อให้ประชาชนใช้สิทธิรับรู้ข่าวสารเพื่่อการมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายและตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐให้เป็นไปอย่างโปร่งใส  อันเป็นหลักการพื้นฐานที่สำคัญยิ่งต่อการพัฒนาสังคมประชาธิปไตย

                                2. รับรองสิทธิของประชาชนในการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของราชการ  ที่อยู้่ในครอบครองของหน่วยงานของรัฐ  ได้แก่  สิทธิในการขอคำปรึกษา  สิทธิในการตรวจดูข้อมูล  สิทธิในการขอข้อมูลข่าวสารอื่่นใดของราชการ  สิทธิในการขอสำเนาหรือสำนาที่มีการรับรอง  สิทธิในการได้รู้ถึงข้อมูลส่วนบุคคล  สิทธิในการดำเนินการแทนผู้เยาว์  สิทธิในการร้องเรียน  และสิทธิในการอุทธรณ์

                                3.  ข้อมูลข่าวสารของราชการเกือบทั้งหมด  หรือ  ส่วนใหญ่  สามารถเปิดเผยได้  ภายใต้หลักการที่ว่า  "เปิดเผยเป็นหลัก  ปกปิดเป็นข้อยกเว้น"  โดยข้อยกเว้นจะมีได้เฉพาะกรณีทีีมีกฎหมายกำหนดว่าไม่ต้องเปิดเผยเท่านั้้น